Jąkanie jako inny sposób komunikacji. Polska ekspertka: to nie choroba

• Sprawdź, czy dobrze się odżywiasz. Zrób TEST
• Więcej aktualnych wiadomości znajdziesz na stronie głównej Onetu
• Dużo czytania, a mało czasu? Sprawdź skrót artykułu

Jąkanie zazwyczaj pojawia się między 2. a 5. rokiem życia. Choć u niektórych dzieci zanika samoistnie, inni mają predyspozycje neurofizjologiczne, które sprawiają, że jąkanie pozostaje z nimi na dłużej. Dr Węsierska apeluje o zmianę myślenia o jąkaniu, które powinno być traktowane jako forma neuroróżnorodności, a nie zaburzenie.

Rodzice dzieci jąkających się często wpadają w panikę, szukając szybkiego rozwiązania problemu. Jednak terapia powinna skupiać się na akceptacji jąkania, a nie jego zwalczaniu. Węsierska podkreśla, że dzieci i ich rodzice potrzebują wsparcia i narzędzi do życia z jąkaniem, a nie tłumienia go.

Podejście afirmatywne i model CARE

Dr Węsierska stosuje model CARE, który obejmuje komunikację, rzecznictwo, rezyliencję i edukację. Osoby jąkające się uczą się pewności siebie i otwartości w mówieniu o jąkaniu, co zmienia postrzeganie ich przez rozmówców. Ważne jest również rozwijanie odporności psychicznej, która pomaga radzić sobie z trudnymi doświadczeniami.

W Polsce i na świecie organizowany jest Camp Dream. Speak. Live., który wspiera dzieci i młodzież z jąkaniem oraz ich rodziców. Celem jest poprawa zdolności do nawiązywania relacji, rozwijanie umiejętności przywódczych i zmniejszenie wpływu jąkania na jakość życia.

Jąkanie jest złożonym zjawiskiem, porównywanym do góry lodowej. Widoczne są powtórzenia i przeciągnięcia, ale pod powierzchnią kryją się emocje i przekonania wynikające z reakcji społecznych. Ważne jest, by osoby jąkające się słyszały, że ich sposób mówienia jest w porządku. 22 października obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Świadomości Jąkania.

Źródło informacji: Polska Agencja Prasowa