Prof. Krzysztof Rączka nie żyje. To wybitny polski prawnik związany z UW i SN

Prof. Krzysztof Rączka nie żyje. To wybitny polski prawnik Fot. K2_Studio/shutterstock

Zmarł Krzysztof Wojciech Rączka, wybitny prawnik, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i sędzia Sądu Najwyższego. Przez lata związany był z Wydziałem Prawa i Administracji UW. Profesor Rączka miał 72 lata.

"Odszedł prof. Krzysztof Rączka – wybitny prawnik, sędzia Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, wieloletni dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego" – przekazał w środę w serwisie X resort sprawiedliwości.

Nie żyje prof. Krzysztof Rączka

"Autorytet w dziedzinie prawa pracy, ceniony nauczyciel akademicki i wychowawca wielu pokoleń prawników. Pozostanie w naszej pamięci jako człowiek głębokiej wiedzy, uczciwości i służby publicznej. Cześć Jego pamięci!" – dodano.

"Na wieczny spoczynek odszedł sędzia SN Krzysztof Rączka. Wybitny prawnik. Człowiek o niezwykłej wrażliwości i empatii. Autorytet. Niech jego dusza spoczywa w pokoju" – napisał też wiceszef tego resortu Arkadiusz Myrcha.

Krzysztof Rączka to wybitny polski prawnik, specjalista w dziedzinie prawa pracy, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i sędzia Sądu Najwyższego.

Urodził się 28 lipca 1953 roku w Warszawie. Z Uniwersytetem Warszawskim był związany przez całe życie zawodowe – od 1976 roku pracował na Wydziale Prawa i Administracji, gdzie zaczynał jako asystent prof. Zbigniewa Salwy.

Profesor przez lata związany był z UW oraz SN

W latach 2008–2016 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa i Administracji UW. Prowadził również zajęcia w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Ostrołęce.

Poza działalnością akademicką był związany z praktyką legislacyjną, w latach 1984–1993 pracował w Radzie Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, uczestnicząc w pracach nad prawem pracy i cywilnym. W pierwszej połowie lat 90. reprezentował Polskę jako delegat na sesjach Międzynarodowej Organizacji Pracy.

W 2016 roku został powołany na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego, gdzie orzekał aż do przejścia w stan spoczynku w lipcu 2025 roku. Rok wcześniej publicznie poparł tezę, że wybory korzystają z domniemania ważności.

Zmarł 4 listopada 2025 roku. Pozostawił po sobie dorobek naukowy i zawodowy, który miał znaczący wpływ na rozwój polskiego prawa pracy.