Inspirowany bullą Franciszka „Spes non confundit” (=Snc), która ogłasza Rok Jubileuszowy 2025, biorę do ręki różaniec. Jako pielgrzym nadziei pragnę – w układzie pięciu punktów-etapów – kroczyć razem z Matką nadziei ku wypełnieniu Bożych obietnicom, wśród których najważniejsza dotyczy zbawienia.
Modlitwa rozpoczynająca – np. intencja: „Panie Jezu, chcę dziś w modlitwie różańcowej wzrastać w nadziei, którą Ty sam dajesz. Amen.”
Rozważania
1. Nadzieja obecna w sercu człowieka
„Wszyscy mają nadzieję. Nadzieja jest obecna w sercu każdego człowieka jako pragnienie i oczekiwanie dobra, nawet jeśli nie wie, co przyniesie ze sobą jutro.” (Snc 1).
– Rozważę: Jak wygląda moja własna nadzieja – czy ją ożywiam, czy może wygasa w chwilach trudnych?
– Proszę: Maryjo, Matko nadziei, naucz mnie ufać, kiedy przyszłość jest niepewna.
2. Nadzieja zakorzeniona w Chrystusie
„Nadzieja rodzi się w istocie z miłości i opiera się na miłości…” (Snc 3).
– Rozważę: Czy czuję, że moja nadzieja jest zakorzeniona w Chrystusie – Jego życiu, śmierci i zmartwychwstaniu?
– Proszę: Jezu, Ty jesteś moją nadzieją i moim fundamentem – spraw, aby moja nadzieja była żywa.
3. Droga nadziei – pielgrzymowanie, cierpliwość, oczekiwanie
„Z tego przeplatania się nadziei i cierpliwości jasno wynika, że życie chrześcijańskie jest drogą…” (Snc 5).
– Rozważę: Czy moja wiara to tylko „stanie w miejscu”, czy rzeczywiście droga-pielgrzymka? Czy potrafię cierpliwie oczekiwać i zaufać, gdy trudności się pojawiają?
– Proszę: Duchu Święty, prowadź mnie w tej drodze nadziei – nawet kiedy wydaje się, że nic się nie zmienia.
4. Nadzieja jako cnota teologalna i świadectwo dla świata
„Nadzieja, wraz z wiarą i miłością, tworzy … tryptyk »cnót teologalnych« … dlatego … musimy być bogaci w nadzieję … aby wiara była radosna, miłość entuzjastyczna.” (Snc 18).
– Rozważę: Czy moja nadzieja jest widzialna dla innych? Czy moje życie świadczy, że mam nadzieję, czy raczej lęk i przygnębienie?
– Proszę: Maryjo, powierzam Ci moją słabość – spraw, by moja nadzieja promieniała w świecie, dając świadectwo o Chrystusie.
5. Nadzieja, która nie zawodzi – życie wieczne i nieskończona miłość Boga
„Wyznajemy … »Wierzę w żywot wieczny« … chrześcijańska nadzieja znajduje w tych słowach fundamentalną podstawę.” (Snc 19).
– Rozważę: Czy patrzę na życie jako na pielgrzymkę ku wieczności? Czy śmierć i trud postrzegam również w świetle nadziei życia wiecznego?
– Proszę: Jezu, Ty jesteś moim życiem i moją nadzieją – obdarz mnie łaską wytrwania aż do Ciebie.
Na zakończenie można dodać modlitwę:
Dobry Boże, dziękuję Ci za nadzieję, którą mi dajesz przez Chrystusa, za pośrednictwem Matki naszej i Kościoła. Pomóż mi żyć tą nadzieją każdego dnia, abym – będąc pielgrzymem nadziei – kroczył(a) ku Tobie i był(a) znakiem nadziei dla innych. Amen.

1 tydzień temu
15






English (US) ·
Polish (PL) ·