1 tydzień temu
9
Tomasz Jakubiak odszedł 30 kwietnia 2025 roku po przegranej walce z chorobą nowotworową. Pół roku po śmierci kucharza, jego siostra Joanna postanowiła uczcić pamięć ukochanego brata i opublikowała w mediach społecznościowych archiwalne nagrania z jego udziałem. Słowa, którymi opisała materiał wyciskają z oczu łzy.
Tomasz Jakubiak przegrał walkę z nowotworem
Walkę Tomasza Jakubiaka z wyjątkowo rzadkim nowotworem śledziła cała Polska. Zarówno rodzina i przyjaciele, jak i fani znanego kucharza mocno trzymali za niego kciuki i okazywali mu ogrom wsparcia. Zorganizowali nawet zbiórkę pieniędzy, która miała pomóc w opłaceniu kosztownego leczenia. Niestety spełnił się najczarniejszy scenariusz i 30 kwietnia poinformowano o śmierci celebryty.
Ceremonia pogrzebowa odbyła się 13 maja w kościele pod wezwaniem świętego Ignacego Loyoli w Warszawie. W ostatniej drodze towarzyszyli kucharzowi najbliżsi, przyjaciele oraz współpracownicy. Pojawili się między innymi Daria Ładocha, Wojciech Modest Amaro, Andrzej Sołtysik, Dorota Szelągowska, Patrycja Markowska z mężem oraz Marzena Rogalska.
Joanna Jakubiak oddała hołd zmarłemu bratu
Minęło już pół roku od śmierci Tomasza Jakubiaka, jednak jego bliscy wciąż nie potrafią poradzić sobie z tak bolesną stratą. Siostra kucharza opublikowała w mediach społecznościowych wzruszający wpis ku jego pamięci. Archiwalne nagrania, na których widzimy małego Tomka oraz jego zdjęcia opatrzyła wyciskającym z oczu łzy opisem.
Mówią, że czas leczy rany… Ale jak czas może wyleczyć kawałek wyrwanego serca. Jak może uleczyć pękniętą duszę? Nie wierzę w to, co mówią. Przecież dosłownie przed chwilą trzymałam Cię za rękę. Ta pustka jest tak wymowna, tak wszechobecna. Czuję ją w całym ciele, widzę w oczach naszej mamy, uśmiechu Twojego synka, słyszę w głosach bliskich. Było Cię zawsze tak dużo — tak intensywnie, tak głośno. Trzydzieści sześć lat byłeś moim bratem. Jak niby czas ma sprawić, że ten brak przestanie boleć?
W dalszej części wpisu Joanna Jakubiak wyznała, w jaki sposób próbuje ukoić bolesne rany po stracie ukochanego brata.
Zabieram Cię ze sobą do kuchni. Odtwarzam Twoje przepisy, wertuję nasze książki, oglądam programy. Łapię się każdej możliwości, która trzyma mnie w ułudzie Twojego bycia - tu i teraz. Jakbym mogła siłą woli ten niebyt odsunąć od siebie. Jest ciemna, cicha noc. Siedzę i puszczam nasze filmy z dzieciństwa. Płaczę. Tęsknię. Kocham. Oglądam i czekam. Czekam na ten wiatr, co odgoni...
Internauci okazali kobiecie mnóstwo słów wsparcia w komentarzach.
Tulę Panią bardzo mocno. To co Pani napisała jest piękne, wzruszające i pełne bólu
Asiu życzę Wam dużo spokoju
Czas tylko zabliźnia rany...
Zobacz także:
English (US) · 
Polish (PL) ·