To najlepszy serial kryminalny wg AI. Brutalna fabuła bazuje na bestsellerowej włoskiej książce

6 dni temu 9

„Gomorra” to włoski serial kryminalny, który zburzył dotychczasowe wyobrażenia o świecie mafii. Zainspirowany reportażem Roberta Saviano obraz ukazuje bezwzględne oblicze neapolitańskiej camorry. Ta wielowątkowa produkcja, znana z brutalnego realizmu, nie pozostawia złudzeń – w świecie zbrodni nie ma miejsca na sentymenty. Nic dziwnego, że sztuczna inteligencja wyróżniła ją na tle innych kryminałów.

W tym artykule:

  1. „Gomorra” – serial oparty na powieści Roberta Saviano
  2. Fabuła serialu „Gomorra”
  3. Obsada „Gomorry”
  4. Kontrowersje wokół „Gomorry”: apokalipsa codzienności czy gloryfikacja przemocy?

„Gomorra” – serial oparty na powieści Roberta Saviano

Serial „Gomorra” powstał na podstawie bestsellerowego reportażu Roberta Saviano. Autor już w wieku 27 lat zdemaskował działania neapolitańskiej camorry i od czasu publikacji książki żyje pod stałą ochroną. Jego publikacja stała się impulsem do stworzenia filmu, spektaklu teatralnego oraz serialu telewizyjnego, który zadebiutował w 2014 roku.

Saviano nie tylko ujawnia mechanizmy działania mafii, ale również uczestniczył w pracach nad scenariuszem do ekranizacji. W wersji teatralnej w postać młodego dziennikarza Roberta wcielił się Ivan Castiglione, a premiera spektaklu odbyła się w Teatrze Mercadante di Napoli w 2007 roku. Filmowa wersja „Gomorry”, wyreżyserowana przez Matteo Garrone, zdobyła Grand Prix w Cannes i pięć nagród Europejskiej Akademii Filmowej.

Serial „Gomorra”, wyprodukowany przez Sky Italia, HBO i Cattleyę, również zyskał międzynarodowe uznanie. Historia ukazana w pięciu sezonach produkcji jest zbudowana na faktach i pokazuje piekło codzienności, gdzie przemoc i władza są nadrzędnymi wartościami.

Fabuła serialu „Gomorra”

„Gomorra” przenosi widzów do dzielnicy Secondigliano w Neapolu, gdzie rządzi klan Savastano. Pietro Savastano to bezwzględny boss mafijny, którego imperium podlega ciągłym konfliktom, zdradom i walkom o władzę. Po jego śmierci, władzę próbuje przejąć jego prawa ręka – Ciro Di Marzio.

Produkcja przedstawia brutalne realia życia mafii: handel narkotykami, korupcję, szantaż, morderstwa. W serialu używany jest dialekt neapolitański, a język przepełniony jest wulgaryzmami. Widzowie muszą zmierzyć się z obrazem miasta pełnego sprzeczności – od slumsów po pozłacane rezydencje, gdzie przemoc miesza się z pobożnością.

Neapol w „Gomorze” nie jest tylko tłem, lecz samodzielnym bohaterem – miastem pełnym napięcia, brutalności i ambicji. Nie ma tu miejsca na sentymentalizm ani romantyzowanie przestępczości. To świat, gdzie każdy dzień to walka o przetrwanie.

Gomorrah - kadr z serialu

mat. prasowe

Obsada „Gomorry”

Główne postacie „Gomorry” to:

  • Ciro Di Marzio – lojalny wykonawca poleceń Pietra Savastano, później samodzielnie dążący do władzy,
  • Genny Savastano – syn Pietra, który ewoluuje z niedoświadczonego młodzieńca w bezwzględnego bossa,
  • Donna Imma – matka Genny’ego; przez pewien czas zarządza klanem,
  • Patrizia – młoda kobieta wciągnięta w świat mafii,
  • Enzo „Sangue blu” – lider młodego klanu z Forcelli.

W produkcji pojawia się także wiele innych postaci ukazujących różne aspekty mafijnej rzeczywistości: walka międzypokoleniowa, genderowa, klasowa. Opowieść rozciąga się na pięć sezonów (2014–2021) oraz spin-off zatytułowany „Nieśmiertelny”, skupiający się na postaci Ciro.

Kontrowersje wokół „Gomorry”: apokalipsa codzienności czy gloryfikacja przemocy?

Choć „Gomorra” ukazuje ciemną stronę neapolitańskiej rzeczywistości, pojawiają się głosy, że produkcja gloryfikuje przestępczość. Włoskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych krytykowało muzykę wykorzystywaną w serialu – neapolitańskie neomelodici – twierdząc, że promuje ona kulturę camorry.

Twórcy, w tym Francesca Comencini i Stefano Sollima, podkreślają, że „Gomorra” nie romantyzuje mafii, ale bezlitośnie ukazuje jej destrukcyjny wpływ na jednostkę i społeczeństwo. Przedstawiony obraz przemocy jest realistyczny i szokujący – zgodny z ideą ukazania piekła codzienności.

Przeczytaj źródło