Kiedy domiar nie jest karą. Wyrok ETPC w sprawie oszustwa VAT

6 dni temu 10

Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) w Strasburgu

ETPC uznał za niedopuszczalną skargę w sprawie Italmoda Mariano Previti i inni przeciwko Niderlandom (skarga nr 16395/18), potwierdzając, że dodatkowe decyzje podatkowe w zakresie VAT, wydane z powodu niespełnienia warunków zwolnienia, nie stanowią kary w rozumieniu art. 7 konwencji. Decyzja potwierdza ostrożność w rozszerzaniu gwarancji karnych konwencji na obszar prawa podatkowego.

Sprawa dotyczyła niderlandzko-włoskiej spółki handlującej towarami w ramach rynku wewnętrznego UE. Firma nabywała towary w Niderlandach i Niemczech, a następnie sprzedawała je klientom we Włoszech, stosując stawkę VAT 0 proc. przewidzianą dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Organy skarbowe Niderlandów odkryły jednak, że transakcje były częścią łańcucha powiązanego z oszustwem podatkowym typu karuzelowego. W latach 2002 i 2005 wystawiły spółce dodatkowe decyzje podatkowe, żądając zapłaty podatku, który byłby należny, gdyby zerowa stawka nie została zastosowana. Spółka wniosła sprzeciw, twierdząc, że organy podatkowe nie miały podstawy prawnej do wydania takich decyzji. Po latach postępowań krajowych i pytaniu pre judycjalnym do TSUE potwierdzono, że państwa członkowskie muszą odmówić prawa do zwolnienia z VAT podmiotom, które wiedziały lub powinny były wiedzieć, że ich transakcje są powiązane z oszustwem. Sąd niderlandzki uznał, że część wspólników Italmody uczestniczyła w oszustwie lub była go świadoma, a ponowne ustalenie zobowiązania podatkowego było jedynie korektą błędnie zastosowanego zwolnienia.