Nie taki trwały, jak myśleliśmy. Pas planetoid powoli traci masę

Najnowsza analiza przeprowadzona przez zespół Julio Fernándeza z Universidad de la República w Urugwaju pokazuje, że znajdujący się między orbitami Marsa i Jowisza pas planetoid w każdym roku traci część swojej masy. I wbrew pozorom, pomimo znacznej odległości od Ziemi, jest to proces o istotnym znaczeniu dla historii i przyszłości naszej planety.

Planetoidy krążą między Marsem a Jowiszem, w miejscu, gdzie 4,6 miliarda lat temu mogłaby powstać planeta, jednak silna grawitacja Jowisza uniemożliwiła formowanie się większego ciała niebieskiego. Zamiast tego w tym rejonie doszło do chaotycznych i niszczących kolizji. To, co pozostało, stanowi dziś zaledwie około 3 proc. masy Księżyca i jest rozproszone po ogromnej przestrzeni.

Pas asteroid traci 0,0088 proc. masy rocznie. Ta dzieli się na dwa rodzaje

Obliczenia naukowców wskazują, że pas asteroid obecnie traci około 0,0088 proc. swojej aktywnej masy rocznie. Wydaje się to niewielką wartością, ale w skali miliardów lat prowadzi do znacznych strat.

Utracona materia dzieli się na dwie kategorie: około 20 proc. opuszcza pas i trafia w kierunku wewnętrznego Układu Słonecznego, gdzie niektóre z fragmentów stają się meteorytami uderzającymi w Ziemię. Pozostałe 80 proc. rozdrabnia się w drobny pył, który tworzy zodiakalne światło widoczne po zachodzie słońca lub przed świtem.

Badacze podkreślają, że jeśli obecne tempo cofniemy w czasie, pas asteroid 3,5 miliarda lat temu mógł być nawet o połowę większy. To znakomicie koreluje z geologicznymi śladami po intensywnym bombardowaniu Ziemi i Księżyca w pierwszych miliardach lat ich istnienia.

Choć największe asteroidy, takie jak Ceres czy Westa, są odporne na procesy zaniku i zostały wyłączone z analiz, mniejsze ciała ulegają nieustannej degradacji. Oznacza to, że pas asteroid to nie stała, wieczna struktura, lecz dynamiczny element Układu Słonecznego, który od miliardów lat stopniowo się zmienia i traci materię.

Czytaj też:
Kanał Panamski bez wody? Naukowcy nie wykluczają takiego scenariuszaCzytaj też:
Naukowcy stworzyli komórkę jajową z ludzkiej skóry. To może być przełom