To król pastelowych barw, symetrii i melancholijnych opowieści. Przewodnik po dziełach Wesa Andersona dostępnych w streamingu

17 godziny temu 4

Spis treści:

Filmy w reżyserii Wesa Andersona dostępne na Netflixie
Filmy w reżyserii Wesa Andersona dostępne na Disney +
Filmy w reżyserii Wesa Andersona dostępne na Prime Video

Wes Anderson to niekwestionowany król filmowej estetyki. Każde z jego dzieł to wielozmysłowe przeżycie, które twórca wypełnia symetrią, onirycznymi fabułami i charakterystycznym stylem. Nominowany do Oscara siedmiokrotnie, statuetkę uzyskał dopiero w roku 2023, w dodatku za krótkometrażową „Zdumiewającą historię Henry’ego Sugara”. To zestawienie pozwoli ci nie tylko zapoznać się z najważniejszymi filmami artysty, ale także wskaże gdzie oglądać jego dzieła.

Filmy w reżyserii Wesa Andersona dostępne na Netflixie

„Asteroid City” (2023)

Jest rok 1955, małe miasteczko położone w samym sercu pustynnej Indiany splata losy, pozornie różnych światów. Tytułowe Asteroid City już na samym wstępie przedstawia się jako fikcja pewnego dramatopisarza. I choć utopijnie pastelowy świat faktycznie wygląda jak wykonany z makiety, to emocje łączące jego przyjezdnych są jak najbardziej prawdziwe. Nazwa miasteczka nie jest przypadkowa, a jego geneza sięga 5 tysięcy lat wstecz, gdy jego założenie zapoczątkowało uderzenie asteroidy. Co roku, na jej cześć organizowany jest naukowy konwent zrzeszający zainteresowanych astrologią ludzi, którzy tym razem będą świadkami czegoś zupełnie innego. Tajemnicze wydarzenie zapoczątkuje absurdalną kwarantannę: staje się początkiem egzystencjalnych rozważań o sensie życia, sztuce i samotności. „Asteroid City” to dojrzałe dzieło artysty, który z typową dla siebie ironią bierze na warsztat tak poważne tematy jak miłość, żałoba i potrzeba zrozumienia świata.

Krótkometrażowe filmy na podstawie opowiadań Roalda Dahla (2023)

Anderson zafascynował się opowiadaniami kultowego brytyjskiego pisarza już w roku 2009, w którym to miała miejsce premiera „Fantastycznego Pana Lisa”. Po 14 latach powrócił do prozy Dahla by stworzyć krótkometrażową tetralogię. Serię otwiera 40 minutowa „Zdumiewająca historia Henry’ego Sugara” z Benedictem Cumberbatchem w roli głównej. To oniryczna opowieść o zamożnym mężczyźnie, który uczy się jak widzieć, nie patrząc. Pierwszego Oscara w karierze, Anderson uzyskał właśnie za ten obraz.

Kontynuując serię, reżyser stworzył także trzy filmy, które nie trwają dłużej niż 17 minut. W „Łabędziu” analizuje genezy przemocy rówieśniczej, „Szczurołap”, jak sama tytuł wskazuje, jest opowieścią o zleceniu zawodowego szczurołapa, który balansuje na granicy profesjonalizmu i obsesji, z kolei w „Truciźnie” znowu zobaczymy Benedicta Cumberbatcha: tym razem wciela się w mężczyznę odkrywającego, że śpi na nim jadowity wąż. Wszystko to pełne ironicznego poczucia humoru i wyciszonej kolorystycznie estetyki.

Filmy w reżyserii Wesa Andersona dostępne na Disney +

„Rushmore” (1998)

Drugi pełnometrażowy film w karierze Andersona, to melancholijna opowieść o ambitnym uczniu prestiżowej szkoły Rushmore Academy. Max, debiutujący w tej roli Jason Schwartzman, ma piętnaście lat i jest szalenie zaangażowany w uczniowską społeczność, mimo to, grozi mu wydalenie z placówki. Jego filmowym mentorem stanie się Herman Blume, zamożny przemysłowiec i dawny absolwent, który z chłopcem rozpocznie rywalizację o względy pewnej nauczycielki. To film, który ugruntował styl Andersona i rozpoczął wieloletnią współpracę z Jasonem Schwartmanem oraz Billem Murray.

„Genialny klan” (2001)

Dwa lata po udanej premierze „Rushmore”, reżyser wypuścił jeden z moich ulubionych filmów jego autorstwa. „Genialny klan” to rodzinna satyra umieszczona w samym sercu wielodzietnego klanu Tenenbaumów, słynącego z wysokiego ilorazu inteligencji. Ojciec, który opuścił rodzinę, powraca po latach by uratować relacje z jej członkami, co staje się punktem wyjścia to szeregu absurdalnych sytuacji. Podzielona na rozdziały historia jest dziełem pełnym emaptii i dojrzałości, które przyniosło Andersonowi pierwsze nominacje do Oscara.

„Podwodne życie ze Stevem Zissou” (2004)

Tytułowy Zissou jest słynnym oceanografem, a jego kariera chyli się ku upadkowi. Uczony postanawia wyruszyć na ostatnią ekspedycję, by wymierzyć sprawiedliwość rekinowi, który zaatakował jego przyjaciela. To dzieło Andersona zachwyca podwodną scenografią i groteskową parodią kina przygodowego, który twórca zwinnie łączy z egzystencjonalnym kryzysem głównego bohatera. Bajkowa estetyka, teatralne inscenizacje i muzyka Davida Bowiego w wydaniu portugalskiego wokalisty Seu Jorgea wyróżnia film na tle innych produkcji reżysera.

„Pociąg do Darjeeling” (2007)

Przygodowy motyw Anderson kontynuuje w „Pociągu do Darjeeling”. Trójka zwaśnionych braci wyrusza w podróż do Indii, w celu podjęcia próby naprawienia relacji. W głównych rolach podziwiać można Owena Wilsona, Adriena Brody oraz Jasona Schwartzmana, którzy doskonale wykreowali pełne różnić charakterologicznych rodzinne trio. Typowy styl reżysera, w tej produkcji nabiera orientalnych barw i atmosfery, która prowokuje surrealistyczne zwroty akcji. Ten nietypowy dla swojego gatunku, film drogi, to chwytająca za serce opowieść z ponadczasowym przekazem.

„Grand Budapest Hotel” (2014)

Choć reżyser tworzy od lat 90., to globalny rozgłos przyniósł mu dopiero słynny „Grand Budapest Hotel”. To wielowątkowa opowieść rozgrywająca się w luksusowym europejskim hotelu. Oddany pracy konsjerż zostanie wplątany w sprawę kradzieży renesansowego obrazu, która skrywa więcej niuansów niż ktokolwiek zakładał. To dzieło jest esencją dojrzałego stylu artysty, który fenomenalnie wykorzystuje kadr 4:3, wyraźny kontrast barw i pełną, największych hollywoodzkich nazwisk obsadę. „Grand Budapest Hotel” był nominowany do nagrody Akademii w 9 kategoriach, z czego zdobył 4 statuetki.

„Wyspa psów” (2018)

Druga animacja w bogatej filmotece Andersona, to prawdopodobnie jedno z dzieł o największym ładunku emocjonalnym. Tytułowa wyspa psów, jest miejscem gdzie zwieziono wszystkie psy z całej Japonii, w wyniku epidemii psiej grypy. Wyspa jest jednak zwyczajnym wysypiskiem śmieci. Codzienność psów zaburzy pojawienie się adoptowanego syna despotycznego burmistrza, Atariego, który poszukuje swojego pupila Spotsa. To poruszająca opowieść z celnym komentarzem polityczno-społecznym, który dotyczy takiej problematyki jak ksenofobia, propaganda i relacja człowieka ze zwierzętami. To także hołd Andersona dla japońskiej estetyki: w jego wydaniu nabiera ona mrocznych odcieni.

„Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun” (2021)

Dziewiąty pełnometrażowy film w karierze reżysera to zwieńczenie jego dotychczasowych osiągnięć. Historia jest swego rodzaju antologią, która wychodzi od francuskiego dodatku prasowego do amerykańskiej gazety z Kansas. Po śmierci głównego wydawcy, redakcja przygotowuje ostatni numer, w którym decyduje się zawrzeć trzy miłosne opowieści, które zostały nadesłane przez jej czytelników. Tym samym, fabuła zostaje podzielona na trzy części, które różnią się nie tylko tematycznie, ale także stylistycznie. To najbardziej literackie dzieło Andersona, które jest zarazem odą do wyobraźni i artystycznej pasji.

Filmy w reżyserii Wesa Andersona dostępne na Prime Video

W ramach subskrypcji Amazon Prime Video, platforma oferuje dwa z niewymienionych dotychczas tytułów Andersona, która można wypożyczyć w ramach niewielkiej opłaty.

„Fantastyczny Pan Lis” (2009)

To pierwsza animacja i ekranizacja inspirowana powieścią Roalda Dahla w karierze Andersona. Choć wykorzystanie w tej historii poklatkowej animacji mogłoby wskazywać na dedykacje dla młodszego odbiorcy, to nic bardziej mylnego. Typowy humor reżysera jest tu ukazywany w paradoksie jaką tworzy bajkowa forma z treścią przeznaczoną dla dorosłych widzów. Tytułowy bohater, tęskni za pełnym adrenaliny przygodowym życiem, które musiał porzucić na rzecz rodziny. Pan Lis wyruszy więc na ostatni skok na drób, który wywoła falę zemsty wśród okolicznych farmerów. W tym filmie reżyser ukazuje wewnętrzne napięcie, rozciągające się między dojrzałą odpowiedzialnością, a potrzebie bycia sobą.

„Fenicki układ” (2025)

Najświeższe dzieło Andersona odchodzi od kameralnej fabuły, skupiając się na krytyce społecznej. „Fenicki układ” przedstawia historię biznesmena, Zsa-zsa Korda, który po raz kolejny unika katastrofy lotniczej. Otoczony machiną własnego imperium, staje się figurą schyłkowego patriarchy, próbującego utrzymać utracaną kontrolę. Gdy jego zdrowie oraz pozycja słabną, decyduje się oddać ster córce – byłej zakonnicy, wciągniętej w bezlitosny świat pieniędzy i politycznych gier. W „Fenickim układzie” ironia ustępuje miejsca goryczy, a reżyser analizuje mit kapitalizmu i hierarchie rodzinne.

Przeczytaj źródło